آی واژه | عطار - باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

گه عشق توام چو شمع گرینده کند

گه چون صبحم با لب پر خنده کند

چون صبح اگرم زنده کنی زنده شوم

گردن زدنم پیش رخت زنده کند